Euskararen Nazioarteko Eguna izan zen lehengo asteazkenean, hilak 3. Eusko Ikaskuntzak euskarari ikusgarritasuna emateko lehiaketa egin eta jendea euskara irudikatzera gonbidatu du. «Nola irudikatzen duzu euskara?» galderari erantzuteko gonbidapena egin du sarearen bidez. Parte hartzaileek argazki bat eta hitz bat aukeratu eta igorri dute elkartera.
Kike Amonarrizek, Sagrario Alemanek, Itziar Ituñok eta Amets Arzallusek euskara irudikatu zuten BERRIArentzat, baita Urumea euskaltegiko zenbait ikaslek ere. Hona hemen haiek emandako erantzun zoragarriak:
SUA
Euskara irudikatzeko sua erabiliko nuke. Hizkuntza guztiak sua bezalakoak dira: azkar zabal daitezke, edo itzali egin daitezke. Badaude su indartsuagoak eta beste batzuk ahulagoak. Euskarak izugarrizko indarra du. Saiatu ziren gure sua itzaltzen, baina ezin izan zuten. Ura bota ziguten, biana suak piztuta iraun zuen.
Gaur egun, euskara biziki zabaltzen ari da Euskal Herrian zehar. Suak bezala, argia, berotasuna eta indarra ematen digu.
HARIA
Belaunaldiz belaunaldi ehotako haria.
Mendez mende aldatzen eta eboluzionatzen ari den soka. Kolore askotakoa. Lurralde ezberdinetako koloreak jaso dituena. Mundu ikuskera eta lurralde bat ulertzeko arbasoengandik jasotakoa. Hausteko moduan izan den haria. Etorkizunean ere iraungo duen haria.
AMONA
Niretzat euskara amona bat da, ez bakarrik oso hitzkuntza zaharra delako, baizik eta euskarak gure kultura eta gure nortasuna transmititzen dizkigulako, amonak alabari eta hark bilobari bezala. Bestalde, euskara gogorra, sendoa eta zabala da, amonak bezala. Eta amonak zaintzen ditugun bezala zaindu eta babestu behar dugu, ez galtzeko.
SORMENA
Asko gustatzen zaizkit hizkuntzak. Lana aurkitzeko oso baliagarria edota beharrezkoa izango zelako hasi nintzen euskara ikasten. Gustura hartu nuen eta hasieran nahiko eta azkar ikasi nuela iruditzen zait. Baina behin maila jakin batera iritsita, nahiko nekagarria egiten zait batzuetan. Hala ere, euskaraz hitz egiten dudanean, batez ere elkarrizketa polita ateratzen bazait, zerbait berria sortzen ariko banintz bezala sentitzen naiz.
ISPILUA
Euskal Herriaren historiaren ispilua eta batez ere nire bizitza islatzen duena.
Nire haurtzaroan, debekatuta zegoen. Nerabe nintzenean, euskaltegi klandestinoetan hasi nintzen. Gazte nintzela, Euskal Herritik kanpo joan nintzen ikastera. Helduaroan, lan gorabeherak izan nituen. Euskara absentzia baten ispilua da niretzat.
IRRIBARREA
Behin “Nahi baduzu, euskaraz” leloa ikusi nuen. Ondoan irribarrea zeukan, eta hari erreparatu nion. Normalean, barre egiten dugunean, giro atsegina lortzen dugu eta komunikatu egiten gara. Beraz, irribarre batekin gonbidatzen ditugu besteak euskaraz hitz egitera eta horrela zabaltzen dugu hizkuntza.
AMETSA
Urte askoan euskara ikasi eta gero, euskara ondo jakitea da nire ametsa. Alde batetik, asko kostatzen zaidalako. Eta bestetik, Gipuzkoan lan egitea gustatuko litzaidakeelako.
Euskara amets bat bezalakoa da. Ametsean sartu zara, baina ez dakizu noiz esnatuko zaren. Espero dut hiru urte barru esnatzea.
LOTURA
Lotura afektiboa da niretzat euskara. Oso sentimendu sakona, hitzetan azaldu ere ezin dudana. Gurasoekin, lurrarekin, familiarekin eta kideekin lotzen nauena. Nahiz eta oraindik euskara oso ondo jakin ez, beti sentitu dut euskara ikasi behar nuela. Oso sentimendu emozionala da, eta amorru handia ematen dit ondo ez jakiteak.
Aitari zor diot euskaraz ondo egitea. Izan ere, txikitan, gaztelaniazko giroan murgildu nintzen Donostian, eskolako lagunekin batez ere, eta, horren ondorioz, uko egin nion etxean euskaraz hitz egiteari. Aitak pena handia hartu zuen. Hortaz, hil zenean, nire buruari euskara ikasiko nuela agindu nion, aitarekiko zorra kitatzeko.
Bestalde, beste talde batzuetan euskarazko hitzik politena aukeratzeko esan genien eta, besteak beste, hauek agertu ziren: politte, goxua, pinpilipauxa, lorea, doministikua, bihotza, poliki…
